Binnen de osteopathie gaan we op zoek naar de absolute oorzaak die verantwoordelijk is voor het in stand houden van je terugkerende klachten. Deze oorzaak wordt niet alleen gezocht in het mechanisch systeem (manuele therapie) maar er wordt ook geredeneerd vanuit het neurologische (de zenuwen), het vasculaire (de bloedvaten) en het chemisch (stofwisseling) systeem. Bij deze holistische aanpak wordt er rekening gehouden met de medische voorgeschiedenis, legt men de link met functionele orgaanproblemen en gaat men steeds uit van de kracht van het zelfgenezend vermogen en de autoregulatie binnen het menselijk lichaam.

De zelfregulatiekrachten van het menselijk lichaam worden door de klassieke geneeskunde vaak onderschat. Wat de osteopaat doet, is eigenlijk deze krachten stimuleren. Om het evenwicht in het lichaam te herstellen, behandelt de osteopaat mechanische en viscerale weefselbeperkingen, stimuleert hij doorbloeding in de probleemregio en brengt hij het lichaam terug in een gunstig metabool milieu. Osteopathie streeft op deze manier naar een ideale cohesie van de verschillende lichaamsystemen en bevordert zo de autoregulatie om het lichaam zichzelf te laten genezen. Na iedere behandeling gunnen we het lichaam de nodige tijd om alle evenwichten te herstellen.